Hoe ga jij om met jouw atleet’s doelen?
Hoe vaak ik wel heb gehoord: “en, wat is jouw doel om voor te trainen”? Maar ook, hoe vaak ik zelf de vraag heb gesteld aan mijn atleten welke stip op de horizon zij hebben als doel.
Wij als trainers, coaches, sportmotivators en begeleiders vinden het fijn om een concreet eindpunt te hebben om naar toe te trainen, te periodiseren, en het liefst met succes af te sluiten. Maar wanneer is een doel reëel, meetbaar, haalbaar, gezond of juist kansloos? En hoe ga jij daar mee om?
Wat is een doel?
Laatst had ik het er met iemand over en die vertelde mij dat haar motivatie is om door te sporten een energiek en actief leven te hebben. Prachtig doel, maar hoe weet je dat je dat doel hebt gehaald, of op de juiste koers bent en wat heb je nodig om dat doel überhaupt te behalen? En zijn die vragen wel relevant, want elke motivatie is toch goed, zolang het je maar aanzet om te bewegen toch?
Als ‘buitenstaander’ van iemands doelen wil je dat zijn of haar doel zo helder mogelijk is. Want dan kan je dat in een jaarplan opnemen en monitoren of de progressie zo is zoals jij dat voor ogen hebt.
Realistisch?
Ik krijg steeds vaker te maken met echt ambitieuze trajecten. Al snel is de marathon afstand niet uitdagend genoeg en wordt er gekeken naar ‘ultra-afstanden’. En het liefst in echt technisch of complex terrein met veel hoogtemeters in berggebied. En ik moet zeggen dat ik dat fantastisch vind en iedereen die dat wil ook die ervaring enorm gun.
Maar ook het lopen van een halve marathon afstand in Nederlands natuurgebied voor iemand die net begonnen is met hardlopen is een enorme uitdaging en prestatie. Dus de hamvraag is: hoe weet je of het gestelde doel haalbaar is? En hoe ga je om met het antwoord? Is ieder gesteld doel oké voor je om mee aan de gang te gaan of kan je ook met de atleet naar alternatieven kijken?
Adviserende rol?
Ik denk dat het de kunst is van op het juiste moment de juiste (kritische) vragen stellen. En ik geloof dat je als trainer altijd eerlijk en transparant moet zijn en met die mindset het gesprek kan aangaan met de atleet. Vragen zoals “ga je voor kort geluk of lang geluk?” geeft stof tot nadenken en helpt om goede (lees: gezonde) keuzes te maken. Onder de streep zal je beiden volledig achter de doelen moeten kunnen staan, anders wordt het niet haalbaar, werkbaar of vergroot het de kans op vervelende blessures.
“Vragen zoals “ga je voor kort geluk of lang geluk?” geeft stof tot nadenken en helpt om goede (lees: gezonde) keuzes te maken
Dus ergens in het traject kan je als coach de vraag aan je atleet stellen of het wel reëel is wat de atleet wil. Ga je de discussie aan of je het wel of niet verstandig vind of ga je het traject aan en stel je bij on-the-go met wellicht geluk of het verlies zoals je misschien al ziet aankomen?
Uiteindelijk ligt de beslissing natuurlijk bij de atleet, maar wanneer de atleet toch voor dat doel wil gaan kan je je als coach altijd de vraag stellen of jij de juiste persoon bent voor hem of haar op dat moment in dat traject.
Bijstellen?
Ok, het uiteindelijke doel komt dichterbij…. Er wordt hard getraind, veel commitment en de atleet gaat er vol voor. Maar het normale leven gaat ook door en allerlei omstandigheden zorgen ervoor dat de progressie niet zo gaat zoals bedacht. Een griepje, toename in werkdruk of een andere stressfactor kan roet in de plannen gooien.
Het kan ingewikkeld worden naarmate het doel dichterbij komt. Wat zijn de consequenties? Ga je de doelen bijstellen, de intensiteit verlagen, de verwachtingen bijstellen of een serieus slecht nieuws gesprek houden? Het belangrijkste is in gesprek te gaan met de atleet en de verwachtingen daar leggen waar ze horen. Eerlijkheid en transparantie zijn essentieel; dat wordt ook van je verwacht door de atleet. Het is de kunst om de atleet dan zelf in te laten zien dat er iets moet gebeuren en zolang dat aan de orde is kunnen er gezonde en weloverwogen beslissingen gemaakt worden.
En dat is precies waar het wat mij betreft over gaat als je praat over coaching, training en begeleiding. Hier maak je het onderscheid tussen een internetschema (wat voor sommige prima werkt overigens) en persoonlijke begeleiding. En hoe gaaf is het als je dan samen de mooiste dingen kan bereiken. Fit worden, fit zijn en vooral fit blijven!
Column geschreven voor Proloop magazine. Proloop is van Hardlooptrainers Nederland. Klik hier voor het volledige artikel in Proloop magazine.
Michel van der Flier is beweeg- en mental coach en als hardloop- en trailruntrainer actief met zijn bedrijf B.Outside sportcoaching & training. Het begeleiden van sporters naar eigen gestelde doelen en het delen van kennis en passie zijn zijn grootste motivators.
